بخش وسیعی از موفقیت درمان به مراقبت اصولی و رعایت نکات توصیه شده توسط پزشک بستگی دارد.
البته هر یک از این موارد قابل رسیدگی خواهند بود. انتخاب یک جراح با تجربه برای به حداقل رساندن عوارض بسیار مهم است و پیروی مجدانه از دستورالعمل‌های بعد از عمل، از انجام یک کاشت موفق و ایمن اطمینان حاصل می‌کند.
قبل‌از شروع عمل، زیباجو باید انتظار تراشیدن کامل نواحی اهداکننده و گیرنده را داشته باشد.
آسپرین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و ویتامین از جمله داروهایی هستند که باید قبل و بعد از کاشت ابرو از مصرف آنها خودداری کنید.
این اتفاق می تواند باعث از بین رفتن اعتماد به نفس در افراد شود. خوشبختانه کاشت ابرو راه حل موثری برای این مشکل ارائه می دهد.
بله شما می توانید روی ابروهای تاتو شده نیز کاشت ابرو انجام دهید. اما تاتوهای خیلی عمیق ممکن است در نتایج کاشت اختلال ایجاد کنند.
کاهش آسیب به بافت، بازه بهبودی را کاهش می‌دهد و از گستردگی عوارض پس‌از عمل می‌کاهد؛
کاشت ابرو برای افرادی که ابروهای کم پشت یا ریزش ابرو دارند و می خواهند فرم ابروی خود را اصلاح کنند یا تراکم ابروهای خود را افزایش دهند، گزینه مناسبی است. علاوه بر این، کسانی که به دلیل اسکار، سوختگی یا دلایل دیگر دچار ریزش موی‌ابرو می شوند نیز می توانند Learn how از کاشت ابرو بهره مند شوند.
در صورتی که این حالت ایجاد شود ورم اطراف چشم‌ها که به نسبت زود گذر است و معمولاً به سرعت با گذشت یک شب از عمل جراحی از بین می‌رود.
پس از کاشت ابروی طبیعی از پماد آنتی بیوتیک برای محافظت در مقابل عفونت استفاده شود.
رشد طبیعی: تارهای کاشته شده مانند تارهای معمولی ابرو به رشد خود ادامه می‌دهند؛ بنابراین، می‌توانید آنها را مانند ابروهای طبیعی خود اصلاح کنید و حالت دهید.
واکنش بدن افراد مختلف با یکدیگر متفاوت است. در بعضی موارد ممکن است هیچ گونه ورم و کبودی پیش نیاید.
شما حدود یک هفته کاشت ابرو پس از کاشت ابرو که تورم و التهاب کاهش می یابد، می توانید به فعالیت های عادی خود برگردید اما همچنان باید از فعالیت های سنگین تا بهبودی کامل خودداری کنید.
ژل‌های حاوی هیالورونیک اسید، از جمله محبوب ترین فیلرها برای تزریق لب هستند. هیالورونیک اسید Shop now ماده‌ای طبیعی است که به‌طور عمده در بافت‌های پوست انسان یافت می‌شود و نقش مهمی در حفظ رطوبت و نرمی پوست ایفا می کند. با افزایش سن، میزان این ماده در پوست کاهش یافته و باعث از دست رفتن خاصیت ارتجاعی و شل شدن پوست می شود.